Shire Pharmaceutical Contracts ltd

Antithrombin III NF Shire 500; 1000

Substancje czynne:

Antithrombin III

ICD10:

Posocznica wywołana przez Salmonella   A02.1
Posocznica wywołana przez Bacillus anthracis   A22.7
Posocznica wywołana przez Erysipelothrix   A26.7
Posocznica wywołana przez Listeria monocytogenes   A32.7
Ostra bakteriemia meningokokowa   A39.2
Przewlekła bakteriemia meningokokowa   A39.3
Bakteriemia meningokokowa, nieokreślona   A39.4
Posocznica wywołana przez paciorkowce   A40
Inna posocznica   A41
Nowotwór złośliwy wargi   C00

Dostępne dawki:

inf. doż. [roztw.] 1000 j.m. 1 fiol. - 100%
inf. doż. [roztw.] 500 j.m. 1 fiol. - 100%

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Niedobór antytrombiny może być wrodzony albo nabyty w przebiegu wielu zaburzeń klinicznych. Nabyty niedobór antytrombiny może być wynikiem zarówno nadmiernego zużycia lub utraty białek, lub też zaburzonej syntezy antytrombiny. Podawanie produktu leczniczego jest wskazane u pacjentów z aktywnością osoczową antytrombiny poniżej 70% normy, w profilaktyce i leczeniu zaburzeń zakrzepowych i zakrzepowozatorowych. Wlewy antytrombiny mogą mieć szczególnie istotne znaczenie w następujących przypadkach klinicznych: zabiegi chirurgiczne, ciąża i poród u pacjentów z wrodzonym niedoborem antytrombiny; brak lub niewystarczająca reakcja na heparynę; istniejące lub zagrażające zakrzepy u pacjentów z zespołem nerczycowym lub chorobami zapalnymi jelit; interwencja chirurgiczna lub krwotok u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, zwłaszcza u pacjentów leczonych koncentratami czynników krzepnięcia.
Dawkowanie
Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza, z doświadczeniem w leczeniu pacjentów z niedoborem antytrombiny. We wrodzonym niedoborze antytrombiny dawka powinna być indywidualnie dobrana dla każdego pacjenta i uwzględniać wywiad rodzinny w kierunku incydentów zakrzepowo-zatorowych, aktualne czynniki ryzyka oraz wyniki badań laboratoryjnych. Dawkowanie i czas trwania terapii substytucyjnej w nabytym niedoborze zależy od poziomu antytrombiny w osoczu, obecności objawów zwiększonego zużycia, przyczyny zaburzenia oraz ciężkości stanu klinicznego pacjenta. W każdym przypadku wielkość dawki oraz częstość jej podawania należy określić na podstawie wyników laboratoryjnych oraz oceny stanu klinicznego pacjenta i odpowiedzi na leczenie. Liczba podawanych jednostek antytrombiny jest wyrażona w jednostkach międzynarodowych (j.m., ang. IU), które odnoszą się do aktualnego standardu WHO dla antytrombiny. Aktywność antytrombiny w osoczu jest wyrażana procentowo (w odniesieniu do normalnego ludzkiego osocza) lub w jednostkach międzynarodowych (odnoszących się do Międzynarodowego Standardu antytrombiny w osoczu). Aktywność 1 jednostki międzynarodowej (j.m.) antytrombiny odpowiada ilości antytrombiny w 1 ml normalnego ludzkiego osocza. Obliczenie wymaganej dawki antytrombiny oparte jest na danych empirycznych, że podanie 1 jednostki międzynarodowej (j.m.) antytrombiny na kg mc. powoduje wzrost aktywności antytrombiny w osoczu o około 2%. Dawka początkowa jest wyliczana według następującego wzoru: wymagana ilość jednostek = mc.(kg) x (poziom docelowy - obecna aktywność antytrombiny [%]) x 0,5. Początkowa docelowa aktywność antytrombiny w osoczu zależy od oceny stanu klinicznego pacjenta. Po ustaleniu wskazania do substytucji antytrombiny, pojedyncza dawka powinna zapewniać osiągnięcie docelowej aktywności antytrombiny w osoczu oraz następnie utrzymanie jej prawidłowego poziomu. Wielkość podawanej dawki należy wyznaczać i kontrolować na podstawie pomiarów aktywności antytrombiny, które powinny być wykonywane co najmniej 2x/dobę do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta, a następnie raz dziennie, najlepiej na krótko przed kolejnym wlewem. Korekcja dawki powinna uwzględniać zarówno zwiększoną konsumpcję antytrombiny, jak i wyniki laboratoryjne i objawy kliniczne. Podczas leczenia aktywność antytrombiny powinna być utrzymywana na poziomie powyżej 80%, chyba, że przesłanki kliniczne będą wymagać innego, skutecznego poziomu. Przeciętna dawka początkowa w niedoborze wrodzonym wynosi 30-50 j.m./kg mc. Następnie, dawka i częstość podawania, jak również czas trwania leczenia powinny być dostosowane do wyników laboratoryjnych oraz stanu klinicznego pacjenta. Dzieci i młodzież. Nie ma wystarczających danych klinicznych, aby zalecać stosowanie produktu leczniczego u dzieci poniżej 6 rż.
Uwagi
Instrukcja dotycząca rekonstytucji/rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz ChPL. Podawać dożylnie. Maks. prędkość wlewu wynosi 5 ml/min.
Przeciwwskazania
Nie są znane.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Należy w miarę możliwości monitorować poziom AT III w surowicy, a w przypadku skojarzonego leczenia z heparyną - także APTT. Roztwór AT III musi być zużyty natychmiast po przygotowaniu.
Działania niepożądane
Reakcje uczuleniowe od postaci lekkich, aż do możliwości wstrząsu anafilaktycznego. Należy pamiętać o tym, że podczas podania antytrombiny zostaje przywrócona odpowiedź na heparynę. Należy wtedy dla uniknięcia powikłań krwotocznych skorygować dawkę heparyny.
Działanie
Antytrombina III jest fizjologicznym inhibitorem krzepnięcia. Hamuje działanie trombiny oraz czynników IX, X, XI, XII. Uaktywnia działanie heparyny jako antykoagulantu. Preparat antytrombiny III jest produkowany przez frakcjonowanie dużej puli osocza wielu zdrowych dawców kontrolowanych w kierunku nosicielstwa chorób wirusowych (HBV, HCV, HIV1). Dotatkowo preparat jest ogrzewany w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wirusów odpowiedzialnych za zapalenie wątroby, zakażenie HIV i inne choroby wirusowe. T0,5 wynosi około 60-70 h, lecz w przypadku leczenia heparyną jest on krótszy.
Skład
1 fiolka zawiera 500 j.m. lub 1000 j.m. antytrombiny III.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.